اعترافِ ناخواسته ی طاهری به آسیب داشتنِ فرادرمانی

در حالی که سران و اعضای فرقهی حلقه سعی در بی آسیب نشان دادن روش فرادرمانی بر روی بیماران دارند و با بیان عباراتی همچون «فرادرمانگری هیچ گونه کارما و عکس العمل منفی برای انسان ندارد زیرا توسط شعور الهی انجام میشود نه توسط فرادرمانگر»1 بر آن تاکید می ورزند، اما طاهری در مجموعه مقالاتش اعتراف به نوعی از آسیب و به هم ریختگی، حداقل برای فرادرمانگران دارد و آن در حالتی است که فرادرمانگر سایر روشهای درمانی را در حین اتّصال به کار گیرد. وی گفته است:
«در اين مکتب، اين موضوع بسيار حائز اهميت میباشد که اصالت نگرش آن حفظ شده و فـرد را فقـط در ارتبـاط بـا شعور کيهاني قرار داده و از دخالت همزمان شیوههای جانبي درمان، مانند گياه درماني، حجامت، ماساژ درمـاني، هوميوپـاتي و… و هر روش غير متعارف درماني ديگري که ذهن بيمار را از شعور الهي منحرف نموده و براي او ايجاد سـردرگمي نمايـد …جدا خودداري شود. زيرا… درمانگر خود نيز دچار آشفتگیها و به هم ریختگیهایی خواهد شد که در مورد برخي از افراد درمانگر اين رشته مشاهده شده است…»2
1- انسان از منظری دیگر، ص 127.
2- مجموعه مقالات طاهری، ص 20.