آیا مستنداتی بر این باورِ پایه‌گذار عرفان حلقه که با ذکر و یاد خدا در هنگام فرادرمانی، اتصال و طی دوره‌ها مخالفت می‌کند و آن را مُضر می‌داند موجود است؟
در فرقه‌ی حلقه درباره‌ی ذکر، انواع و مراحل آن دیدگاه‌هایی وجود دارد. ازآنجایی‌که سؤال مورد نظر در مورد مخالفت با ذکر در حین روش درمانی این فرقه است، برخی مستندات را دراین‌باره ارائه می‌کنیم[1].
1) ایجاد قفل ذهنی
طاهری ذکر گفتن را موجب قفل ذهنی می‌داند: «چون ذکر که بگويد قفل ذهني که برايش ايجاد شود در دوره ۶ مکافات داريم. حالا دوستاني که ذکر داشتند و برايشان ملکه ذهني بوده در اين مدت خیلی‌ها را داشتيم که برايشان مشکلات داشته و با ما مرتب صحبت می‌کنند. الان جمع حاضر داريم کسي را که اين مشکل را داشته باشد؟ مشکل ملکه شدن ذکر و مانترا از قبل برايش ايجاد مشکل کرده باشد؟ کارشده بود، در آن زماني که صحبت کرديم باز کارکردیم. لذا اينجا ديگر جايي يست که ما قفل، ملکه ذهن شدن هم قفل است»[2].
2) ايجاد اختلال
طاهری ذکر را موجب اختلال در اتصال به شبکه‌ی شعور کیهانی می‌داند: «هر چند که راه هاي رسيدن به اين وحدت، متعدد است و به تعداد نفوس انسان ها مي تواند راه هاي مختلف وجود داشته باشـد وليکن هر راه به تنهايي، بايستي در وحدت کامل باشد. راه در کثرت خود کثرت آفريده و به دنبال آن اغتشاش و سـرگرداني بوجود مي آورد؛ مثلا براي منظوري خاص ممکن است در مکتب هايي از ذکر و مانترا استفاده شود در حالي کـه بـراي همـان منظور در مکتب ديگري (مکتب وحدت کيهاني) نه تنها ذکر و مانترا مورد استفاده قرار نگيرد، بلکـه در صـورت اسـتفاده در اتصال به شبکه شعور کيهاني، ايجاد اختلال نيز بنمايد»[3].
3) ذکرِ بدون حفاظ و حمله‌ی موجودات غیر ارگانیک
طاهری می‌گوید بدون حفاظ کسی نباید ذکر بگوید. این در حالی است که از ابتدای تاریخ ادیان تا به امروز پیروان ادیان چنین باوری نداشته‌اند و در نصوص وحیانی اشاره‌ای به این پندار خرافی طاهری نشده است.
طاهری: «بعد کسي که ذکر مي دهد حفاظ آن را هم بايستي بدهد، چرا؟ به محض اينکه فرد شروع مي کند به ذکر تمام عوامل ضد کمال، شبکه منفي، موجودات غيرارگانيک به او حمله ور مي شوند، ضمن اينکه او هر چي بخواهد بگويد «لا اله الا الله سبحان الله» يا ذکرهاي خاص، يا اسماء وقتي بگويي «سبحان الله» اين حمله دارد، همين جوري نمي گويند «بگو! بگو! بارک الله! باز هم بگو! باز هم بگو!» اين حمله دارد، فرد مورد حمله واقع مي شود. ما تجربه اي که روي افراد زيادي داريم و بين خودمان هم هستند و اينها اشخاصي هستند که سابقه ذکر گفتن ها را دارند و بعضي از آنها هم دوستان حاضر در جلساتي که خروج داشتند، صحبت هاي آنها را گوش دادند، کساني که سابقه ذکر داشتند درگيري موجودات غيرارگانيک سر جاي خودش محفوظ است. اين تجربه ماست، شما مي توانيد در اين تجربه شرکت کنيد، نمونه هايي به شما نشان بدهيم، بيايند خودشان صحبت کنند تا براي شما مشخص شود که ماجرا به اين صورت هست»[4].
4) ذکر و تمرکز یعنی زندانی شدن
طاهری: «کسي که به تمرکز عادت کرده، تمرکز يعني زنداني شدن در يک چيزي، اين زنداني شدن يکي از عوارضش اينست که ملکه ذهن مي شود، مثلا ً کساني که ملکه ذهن دارند حالا مثلا ً مانترا يا ذکري، چيزي دارند ما بايد اول اون را پاکش کنيم؛ از همين ابتدا نمي خواهيم کسي عادت کند، کسي شرطي شود، شرطي شدن در اينجا دشمن اين قضايا است، شرطي نبايد بشويم، لذا به هيچ عنوان ما روي هيچ چيزي تمرکز نمي کنيم، بلکه گسترده در واقع عمل مي کنيم، درست برخلا ف تمام مکتبهائي که تا امروز شما شنيديد»[5].
نتیجه
در دیدگاه اسلامی ذکر یکی از راه‌های ارتباط باخدا و درمان بیماری‌هاست. اما در فرقه‌ی حلقه نتنها چنین اعتقادی صحیح نیست بلکه ذکر را باعث حمله‌ی جن‌ها و ارواح سرگردان، اختلال، قفل ذهنی و… دانسته‌اند. مخالفت با ذکر در فرقه‌ی حلقه یکی از نشانه‌های استفاده‌ی آنان از جنیان و شیاطین به جهت درمان موقت و ظاهری است.
نویسنده: امین شمشیری
پی نوشت:
[1] – بحث کامل پیرامون ذکر را در مقاله ی «جایگاه ذکر در فرقه ی حلقه» می توانید ببینید و ما در اینجا به بخش اندکی از باورهای طاهری در مورد ذکر اشاره کرده ائیم.
[2] – جزوه ی مستری، ص 78.
[3] – مجموعه مقالات، ص 17.
[4] – جزوه ی مستری، ص 130.
[5] – جزوه ی ترم یک، ص 168.
