نقد اصول فرقه حلقه – نقد اصل 18(حلقه های اتّصال به شعور کیهانی)؛
اصل 18) حلقههای اتّصال به شعور کیهانی
برای بهره برداری از عرفان عملی کیهانی (حلقه)، نیاز به ایجاد اتّصال به حلقه های متعدّد شبکه شعور کیهانی میباشد و این اتّصالات، اصل لاینفکّ این شاخه عرفانی است. جهت تحقّق بخشیدن به هر مبحث در عرفان عملی، نیاز به حلقه خاصّ و حفاظ های خاصّ آن حلقه می باشد. اتّصال به دو دسته کاربران و مربّیان ارایه می شود، که تفویض بوده؛ در قبال مکتوب نمودن سوگندنامه های مربوطه، به آنان تفویض می گردد. تفویض ها، توسّط مرکزّیت که کنترل و هدایتکننده جریان عرفان کیهانی (حلقه) می باشد، انجام می گیرد.[1] اصل عرفان، جنبه عملی است؛ و مباحث نظری که با عنوان عرفان نظری مطرح می شود گونه ای مباحث عقلی پیرامون مبانی نظری همان سلوک عملی است. اساس عرفان کیهانی بر مباحث عملی آن است. عرفان عملی در این مکتب منحصراً در اتّصال به حلقه های رحمانیّت الهی تعریف می شود. آنچه به این عنوان مطرح می شود این است که خداوند بر اساس رحمانیت خود، هر کجا دست کم دو نفر (یکی به عنوان درمانگر و دیگری به عنوان درمانگیر) در باور به شعور کیهانی به اشتراک نظر برسند و تصمیم به اتّصال به این هوشمندی حاکم بر جهان هستی بگیرند روح القدس که همان شعور کیهانی است نیز به آن ها می پیوندد و وقتی خدای متعال چنین حلقه ای را می بیند، فیض خود را دریغ نمی کند و با پیوستن به حلقه، اعضای یک حلقه کیهانی، کامل می گردد.[2] فیض خداوند در این حلقه جریان می یابد و بیماری های بیمار درمان می شود. البته تعداد درمانگیران در این حلقه، محدودیت ندارد. نویسنده در این اصل چگونگی سلوک عملی در عرفان کیهانی را بیان کرده است. این سلوک عملی، مشروط به تشکیل حلقه دانسته شده و کسی می تواند حلقه درمانی تشکیل دهد که سوگندنامه مربوط تشکیل حلقه (مبنی بر عدم سوءاستفاده) را امضا نماید. بعد از امضای سوگندنامه، توانایی تشکیل حلقه اتّصال، توسّط مرکزیّت کنترل و هدایتکننده جریان عرفان کیهانی به امضا کننده تفویض می شود. بدون این تفویض، تشکیل حلقه، امکان ندارد.
گذشته از این باید یک لایه محافظ نیز توسّط مرکزیت مذکور به درمانگر تفویض شود تا از آسیب های احتمالی، محافظت شود؛ بنابراین درمانگر دو چیز[3] را باید از مرکزیت کنترل و هدایت کننده جریان عرفان کیهانی دریافت کنند: اتصال به شعور کیهانی و لایه محافظ.[4]
لایه محافظ تحت هوشمندی شبکه شعور کیهانی ضمن محافظت فرادرمانگر؛ بیمار را نیز چه در فرادرمانی از راه دور و چه از راه نزدیک، در حفاظ مطمئّنی قرار داده تا از «تداخل شعور معیوب سلولی» و «تشعشعات منفی» و بهخصوص در مقابل نفوذ «موجودات غیر ارگانیک» محافظت کند.[5] برای تشکیل حلقه وحدت، تنها کافی است بیمار خود را به درمانگر معرفی کند (حداقل یک مشخصه از مشخصات بیمار نیاز است، نام بیمار و یا در اختیار داشتن عکس بیمار، آشنا بودن چهره بیمار برای فرادرمانگر و یا معرف بیمار، برای شروع فرادرمانی کافی است) و درمانگر نیز بیمار را به شبکه شعور کیهانی معرفی نماید. فیض حلقه وحدت از برکت نزدیکی و وحدت حداقل دو نفر ایجاد شده و هر کجا حداقل دو نفر در حلقه جمع باشند، عضو سوم، روح القدوس و عضو چهارم آن خداوند است. بعد از این، در ساعت معین (اگر ساعتی تعیینشده باشد) و یا طی شبانه روز، شعور کیهانی شروع به اسکن بیمار نموده و از این طریق، بیماری ها تشخیص دادهشده و درمان می شود.
تنها شرط حضور در حلقه وحدت، «شاهد» بودن است. شاهد کسی است که نظاره گر و تماشاچی باشد و در حین نظاره هیچ گونه قضاوتی نداشته و هرگونه اتفاقی را در حلقه مشاهده کرده، زیر نظر داشته باشد و در حین مشاهده از تعبیر و تفسیر جدا باشد.
پی نوشت:
[1]. همان، ص 80.
[2]. ر ک به: انسان از منظری دیگر ص ۸۴.
[3]. در آموزههای عرفان کیهانی سخن از تفویض امر سومی هم مطرحشده است و آن، تفویض نمودن «نیروی کیهانی» طیّ یک جلسه به فرادرمانگر است، پس از این تفویض، فرادرمانگر با حرکت دادن دست خود در هوا میتواند این نیرو را احساس کند. «نیروی کیهانی یکی از زیر مجموعههای شبکه شعور کیهانی است که از هوشمندی کیهانی ناشی شده است و به صورت نیرو، در سطح کیهان جاری است، در فرادرمانی، احساس این نیرو طیّ یک جلسه به فرادرمانگر تفویض میشود و پس از آن، او میتواند با حرکت دست خود در هوا، این نیرو را حس کرده و به این موضوع پی ببرد که ما در آن غوطهور و شناور هستیم. نیروی کیهانی مانند آبی است که به یک مزرعه جاری است و بدون آن همه گیاهان، خشکیده و از بین میروند. در این مزرعه صرفنظر از نوع گیاه، همگی از آن استفاده میکنند، پس همه جهان هستی دارای یک ریشه اشتراکی هستند و یک منبع تغذیه مشترک دارند که نیروی کیهانی نامیده میشود.» همان ص ۱۱۱. نویسنده در ادامه درباره نحوه استفاده از این نیرو در یوگا و تای چی میگوید، «کار با این نیرو در مکاتب مختلف، از طریق انجام «تخیّل» صورت میگیرد به این ترتیب که فرد، تخیّل میکند این نیرو را تنفس کرده و به درون بدن خود کشیده و آن را به سایر بخشهای وجودی هدایت میکند و این نیرو نیز در این بخشها، نیرو بخشی و کارهای لازم را انجام میدهد (برای نمونه در یوگا) و یا تخیّل مبنی بر اینکه با حرکت دست در هوا، این نیرو با دست ما برخورد میکند (برای مثال در تای چی) و ما آن را جذب بدن خود میکنیم.» همان، ص ۱۱۲. سپس به مشکل این نیروها میپردازد و می گوید: مشکل این روشها این است که سرانجام پس از سالها تمرین؛ زمانی که فرد بگوید آن را حس میکنم، مشخص نیست که این احساس، تخیّلی بوده و بر اثر شرطی شدن ایجادشده و یا بهطور واقعی به آن رسیده است. ازآنجا که در فرادرمانی انجام «تخیّل» و «شرطی شدن» مجاز نیست، لذا از این شیوه به هیچ عنوان استفاده نمیشود، تا از شرطی شدن افراد جلوگیری به عمل آید.» همان بنابراین در فرادرمانی، از این شیوه استفاده نمیشود: اما جای این سؤال هست که اگر فرادرمانی از چنین شیوهای استفاده نمیکند، چرا چنین نیرویی به فرادرمانگر تفویض میشود! علاوه براین، احساس این نیرو چنانکه در تای چی یادشده بهصورت تخیّلی است و طبعا در عرفان کیهانی نیز فرد درمانگر باید آن را بهصورت تخیّلی احساس کند! [4]. ر.ک به: همان، ص ۲۲.
[5]. همان، ص ۹۱.
پس لایه محافظ طاهری چرا نتوانست جلوی ورود موجودات غیر ارگانیک به تن و بدن و مغز و ذهن و شعور و عصب و دست و زبان و گوش و چشم و بخصوص پای طاهری را بگیرد؟؟؟!!! در مستند حلقه ی شیطان ، طاهری با جفت پا رفت تو دوربین و …..
یه چیزایی شنیدی ولی درست نشنیدی.کی گفته کجا گفته لایه محافظ از حمله موجودات محفوظ نگه میدارد؟؟حداقل بلد نیستی بگو یاد بدیم اطلاعات درست رو.لایه محافظ برای درمانگری هست که آلودگیهای خارج شده از درمانگیر به درمانگر آسیب نزند.لاجرم هر لحظه چه کمال جو چه فرد عادی چه پیامبر چه هر کس اگر طبق اصولی با شهر وجودی موجودات همفرکانسشود مورد حمله قرار میگیرد ربطی به حفاظ ندارد.