مطلب چاپ شده در نشریه “بشیر کرمانشاه” در ارتباط با عرفان دروغین (حلقه) | بخش اول

سلسله مطالب چاپ شده در نشریه “بشیر کرمانشاه” در ارتباط با عرفان دروغین (حلقه) به قلم اکبر نیاکان (مربی سابق این عرفان دروغین)

این مطالب که در “ده قسمت” تاکنون منتشر شده است،به مرور تقدیم خواهد شد.

قسمت اول:

▪ سرزمین تاریخی و کهن ایران زمین همواره در طول تاریخ مرکز معنویت،دین و عرفان بوده است،گرایش هـای معنوی و عرفانی در میان اقوام و ادیان ایرانی همواره وجود داشته است.
سابقه حضور عرفان و تصوف در ایران به بیش از هزار سال می رسد،دین و عرفان در اعماق فرهنگ این سرزمین رسوخ کرده و براکثر حوزه های فلسفه،کلام،ادبیات،هنر،ورزش،سیاست،تجارت،آداب و رسوم و زندگی ایرانیان تاثیرگذار بوده است.
عرفای بزرگ ایرانی از شیخ شهاب الدین سهروردی(شیخ اشراق) که حکمت ایرانیان را ذوقی و اشراقی می داند تا غزالی و مولانا که عمیق عمیق ترین و ماندگارترین آثار عرفانی را از خود به جا گذاشته اند، وتا حلاج و نظامی،عطار و حافظ و..همه و همه ریشه و بنیادی ایرانی داشته اند و پرورش یافته فرهنگ غنی عرفانی این سرزمین بوده اند.

▪ عرفان” همواره نوعی روش برای حصول به حقیقت بوده،شناخت قلبی” که از طریق کشف و شهود” حاصل می شود،که آن را علم وجدانی” هم می خوانند و کسی که واجد مقام عرفان است را عارف می گویند،عرفان در بسیاری از اقوام وملل و مذاهب مختلف جهان و حتی مکاتب فلسفی شایع و رایج است.
عارف از طریق تهذیب نفس” و استمرار در عبادت در طی طریق خود مراحلی را پشت سر می گذارد تا به تجربه باطنی” ،شهود” یا حال” برسد. عرفای مسلمان در مثلث شریعت، طریقت و حقیقت هستند. این نوع دین‌داری، دین‌داریِ کاملاً عارفانه است. عارف، عاملِ به شریعت، سالکِ طریقت و در تمنّای وصول به حقیقت است،و تمییز و تفاوتی در هیچ یک از آنها ندارد بلکه با طی این مراحل به شناخت و کسب حقیقت خواهد رسید.
از طرفی هم فرهنگ غنی معنوی و عرفانی مردم ایران زمین باعث شده است که عموم مردم از دیرباز تا کنون با اقبال و گشاده رویی از این عرفا و تعالیم معنوی آنها استقبال کنند و پذیرای تعالیم معنوی آنها باشند.

🔹در این میان نیز همواره عده ای بوده اند که درصدد سوءاستفاده از باورهای معنوی و دینی مردم،سودجوئی و منفعت شخصی،عوام فریبی و خودنمایی در جهت انحراف و کسب شهرت بوده اند.

امور معنوی و عرفان ایرانی،اسلامی همواره امری مقدس و بری از هرگونه سوء استفاده ،استفاده ابزاری (در جهت نیل به هدفی شخصی)، خودنمایی و..بوده است و هیچ یک از عرفانهای اصیل ایرانی،اسلامی هرگز بر طبل #شفای_بیماری ها،#دفع_اجنه، #کسب_مال و #شهرت،جلب توجه به خود(شخصی خاص) و تجمع مردم بر گرد خود نکوبیده اند و به دنبال اثبات” خود نبوده اند!بلکه تنها هدف خود را رسیدن به قرب الهی،خداشناسی و کسب معرفت دانسته اند.

🔹 متاسفانه در سالهای اخیر شاهد نوعی گسترش و شیوع ناآگاهانه و خارج از قاعده(عرفان های اصیل) مجموعه ای هستیم که در ظاهر، نام و راه و روش خود را عرفانی” می نامند، ودر پی آن هستند که این مسلک یا فرقه خود را بنام عرفان نام گذاری و ترویج دهند تا بدینوسیله توجه عموم مردم خداجو را کسب نموده و باعث اقبال عمومی به خود و راه و روش انتزاعی خود شوند. و باعث نشر روش منحرف و مخرب خود به نام عرفان و معنویت شوند.

بنیانگذار و مروج این شیوه به ظاهر عرفانی؛ #محمد_علی_طاهری نام دارد که مدارج عرفانی و علمی مشخصی را طی نکرده است و از سال ۱۳۷۷(هـ ش) اقدام به برگزاری کلاسهایی با نام ((تله انرژی پاتی)) با ادعای درمان بیماری های جسمانی می کند اما چون با اقبال عمومی” مواجه نمی شود،این کلاسها تعطیل می شوند.
وی مجددا در سال ۱۳۸۰ (هـ ش) فعالیت خود را به نام موسسه فرهنگی هنری #عرفان_حلقه یا عرفان کیهانی با کسب مجوز از سازمان ملی جوانان،راه اندازی می کند.

➕ منبع: نشریه بشیر کرمانشاه / نویسنده: اکبر نیاکان