شهید مطهری و استناد حلقوی ها به خطبه ی اول نهج البلاغه برای اثبات به نام بی نام او (1)

پاسخی از شهید مطهری رضوان الله علیه به مسترهای تحریف کننده ی حلقه که برای نان، کتب بزرگان شیعه را مورد دستبرد قرار می دهند

☑️ نهج البلاغه و انديشه هاى كلامى‏

🔹در نهج البلاغه در عين اينكه خداوند متعال با اوصاف كماليه توصيف شده است، هرگونه صفت «مقارن» و زائد بر ذات نفى شده است. از طرف ديگر، همچنانكه مى‏ دانيم اشاعره طرفدار صفات زائد بر ذاتند و معتزله هرگونه صفت را نفى مى‏كنند:

الاشعرى بازدياد قائلة وقال بالنيابة المعتزلة

🔸همين امر سبب شده كه بعضى بپندارند آنچه در نهج البلاغه در اين زمينه آمده است در عصرهاى متأخرتر ساخته شده و تحت تأثير افكار معتزلى بوده است، و حال آنكه اگر فردى انديشه شناس باشد مى‏ فهمد در نهج البلاغه كه صفت نفى مى ‏شود، صفت محدود نفى مى‏شود1 و صفت نامحدود براى ذات نامحدود مستلزم عينيت ذات با صفات است نه انكار صفات آنچنانكه معتزله پنداشته ‏اند. و اگر معتزله به چنين انديشه‏اى رسيده بودند هرگز نفى صفات نكرده و قائل به «نيابت» ذات از صفات نمى ‏شدند.

استفاده از این مطلب با ذکر سایت نجات از حلقه آزاد است.

___________________________________
پاورقی:

1-در خطبه اول نهج البلاغه قبل از آن كه بفرمايد:« وَ كَمالُ الْاخْلاصِ لَهُ نَفْىُ الصِّفاتِ عَنْهُ» مى‏فرمايد:« الَّذى لَيْسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحْدودٌ وَ لا نَعْتٌ مَوْجودٌ».